နတ္သမီးနဲ႔ ကဗ်ာည (၂)

ေအးျမလွပတဲ့ညတစ္ညမွာေပါ့.........
ငါ့ေကာင္းကင္မွာ........
ထူးျခားလင္းရွတဲ့ ေငြေရာင္ၾကယ္ေလးတစ္လံုးတိုးလာခဲံ......
ခ်စ္သူ .. လုိ႔ လိႈက္လွဲတုန္ခါစြာ......
ငါေရရြတ္မိရဲ႕ .......။

အဲ့ဒီညကစလုိ႔......
သံစံုဂီတေတြအၾကား သြားလာက်က္စားေနက်ငါ့အတြက္ေတာ့.....
သူဟာ .. ေတးဆုိတုိင္တည္ရာ.....
မဟာအလကာၤျဖစ္လာခဲ့ ...။

ၾကယ္နဲ့ကမာၻၾကားက....
ဘယ္ေလာက္ေ၀းမွန္မသိေပမယ့္.....
ငါနဲ့နင္ၾကားမွာေတာ့....
monitor ႏွစ္လုံးစာေ၀းေနေလရဲ႕.... .
"နတ္သမီး" လုိ႕.....
တိမ္းမူးညႊတ္ဖ်စြာ....
ငါ.....လြမ္းဆြတ္မိျပန္တယ္....။

တကယ္ပါ နတ္သမီးရဲ႕.....
လေတြ ရာေထာင္ခ်ီ၀င္....
ေနေတ ြ ရာေထာင္ခ်ီထြက္...
ငါ့ရဲ႕ မနက္တုိင္းမွာ
နင့္ပံုရိပ္အိပ္မက္က ၀ိုးတ၀ါး
ဘယ္ေတာ့မွ ငါ .. မႏုိးၾကားခ်င္ေတာ့ပါဘူးေလ ..
ငါ့အိပ္မက္ထဲက နင့္ပံုရိပ္
ေပ်ာက္ပ်က္သြားမွာေၾကာက္တဲ့စိတ္နဲ႔
မုိးလင္းမွာကို စိုးရိမ္တယ္္။

ငါသာတန္ခုိးရွင္ဆို.....
မနက္ေတြကို တံတုိင္းအထပ္ထပ္နဲ့ျခား.....
ညေတြနားကို လာေတာင္မသီေစရဘူး.....
နင္ဆိုတဲ့ေငြၾကယ္ေလးမရွိတဲ့......
မနက္ေတြကိုငါမုန္္းတယ္ေလ.....။

ေန၀န္းေတြ ထြန္းပခ်ိန္ဆုိ....
ငါ့ၾကယ္နတ္သမီးေလး ကိုယ္ေယာက္ေဖ်ာက္တတ္မွန္း...
သိရက္နဲ႕...
လိုက္ရွာမိတတ္တဲ့....
ငါ့မ်က္၀န္းမွာသာ ၾကယ္ေတြလေတြစံုလုိ႔ ..။

နင္က....
ငါ့ညေတြရဲ႕ အရွင္သခင္ ....
ငါ့ရင္ဘတ္ရဲ႕ ဘုရင္မ...
ငါ့အိပ္မက္ရဲ႕မင္းသမီး.
မင္းဟာ .. ငါ့ဘ၀ရဲ႕ သစ္သီးေလးတစ္လံုးျဖစ္ရဲ႕ ..။

နင္၀င္မၾကည့္ခဲ့တဲ့ ငါ့ရင္ဘတ္ထဲက...
အႏွုိင္းဆမဲ့ ခ်စ္ျခင္း....
ေနာက္ဆုံးေတာ့.....
..............
ငါ့ရင္ဘတ္ပဲ.....
စစ္တလင္း ျဖစ္က်န္ခဲ့မွာ....
ဟုိးအစထဲက သိခဲ့တာေပါ့......

ဒါေပမယ့္.......
ရာဇ၀င္ထဲက မနက္တုိင္းရဲ့
လင္းဖ်မွုကိုအံတုျပီး......
နင္..ဆုိတဲ့ၾကယ္ေလးအားကုိးနဲ႕....
ငါေလ....
ရိုးသားစြာမုိက္မဲခ်င္ေနတုန္းပဲ....
.........
sHaNn KoE + aLoNeLy fA!rY