အတိတ္နဲ႕ လမ္းခြဲျခင္း

အတိတ္နဲ႕ လမ္းခြဲျခင္း

နင္ဟာငါ့အတိတ္ပါ
ရိုးရိုးရွင္းရွင္းေလးနဲ႕ ရႈပ္သြားတဲ့ ဇာတ္လမ္းလမ္းေလးတစ္ပုဒ္ရဲ႕
ဇာတ္လိုက္အေပါင္းအေဖာ္ေလးပါ ..။

နင္ဟာ .. ရုိးသားမႈအျပည့္နဲ႔ပါ ..
မ်က္၀န္းဘာသာစကားေတြကို
တိတ္တိတ္ကေလးဘာသာျပန္
အမွန္ေတာ့ကို မသိခဲ့သူပါ …။

နင္ဟာ .. ႏူးညံ့စြာ စြပ္စြဲတတ္သူပါ ..
ေလသံဖြဖြေလးကို … ယစ္မႈးတတ္ေအာင္ သင္ျပခဲ့သူပါ ..
ျပီးေတာ့ ..  ေနာက္တစ္ခါ ျပန္ေ၀း .. ေသြးေအးတတ္သူပါ ..။

ဒီေတာ့ .. ငါ့မွာ .. စုိးထိတ္ ..
အိပ္မက္ကေန .. တိတ္တိတ္ေလး ခိုးထခဲ့သူ …
အျပစ္လို႕ မွတ္မယူထုိက္ေလာက္ပါဘူးေနာ္ ….။

ငါဟာ .. ယစ္မႈးတတ္ေပမယ့္ ..
အိပ္မက္နဲ႕ လက္ေတြ႕ကို ခြဲျခားတတ္သူျဖစ္ခဲ့ေတာ့လည္း ..
နာက်င္စြာရဲ႕ရင့္ … ေစာလင့္စြာ ေျခြပစ္ခဲ့ရတယ္ ..
နင္ဟာ .. ရည္းစားဦးေပမယ့္ .. ငါတကယ္မခ်စ္တတ္ပါဘူး .. လုိ႕ ..။

သူဖန္တီးတဲ့ .. ပံုျပင္ညမ်ား ..

ကဗ်ာေတြ .. ဂရုစိုက္မႈေတြထဲကလြဲရင္ ..

ဘာကိုမွ လွစ္ဟမျပခဲ့လုိ႕ ..

ငါတုိ႕ရဲ႕ညဆုိတာ .. ပံုျပင္သက္သက္ ျဖစ္ခဲ့ရတယ္ ..။

သရဲဆုိတာ .. ရွိသလို မရွိလိုနဲ႕ ..

ျမင္သူရွားတဲ့ ... ပံုရိပ္ေယာင္မ်ားပါပဲ ..

အဲ့ဒါကိုေတာင္.. ငါတုိ႕ရွာေဖြေတြ႕ရွိခဲ့ၾကတယ္ ..။

နတ္သမီးအိပ္မက္ေနာက္ကို လိုက္ဖုိ႕ ..

ေကာင္းကင္ဘံုလက္မွတ္နဲ႕ေတာင္ ...

မုိက္မုိက္ကန္းကန္းလဲတဲ့သူ ..

နင့္ကို .. ဘယ္လိုမူေတြက စိုးမုိးထားပါလိမ့္....။

တကယ္တန္းက်ေတာ့လည္း ..

တုိ႕တေတြက မ်က္ႏွာခ်င္းဆုိင္မဟုတ္ေတာင္ ..

တေယာက္အေတြးကို တေယာက္ပိုင္ဆုိင္ထားသူေတြျဖစ္ၾကတယ္ ..။

အဲ့ဒါေၾကာင့္လည္း .. နင္ဖန္ဆင္းတဲ့ .. ညေတြက ..

ပံုျပင္ေတြနဲ႕ လွေနျမဲ .. ကေနျမဲေပါ့ .. ။